«لَقَدْ رَأَیْتُ رَجُلًا یَتَقَلَّبُ فِی الْجَنَّهِ، فِی شَجَرَهٍ قَطَعَهَا مِنْ ظَهْرِ الطَّرِیقِ، کَانَتْ تُؤْذِی النَّاسَ».[۱]
«مردی را دیدم که به خاطر آنکه درختی را که سبب آزار مسلمانان بود، از میان راه برداشت، در (نعمتهای) بهشت (سرگرم بود و) گردش مینمود».
[۱]– مسلم، ۴۷۴۵٫