برتریدادن انسان بر بسیاری از مخلوقات
یعنی همان برتری و فضیلتی که مشاهده میکنیم، چون الله تعالی بر انسان، احسان و بخشش نموده و بزرگترین نعمت الهی همان قدرت انسان برای به کارگیری تمامی موجودات زمینی براساس اراده و اختیار و فکر خودش است و همین مورد برای برتری وی بر سایر مخلوقات، کافی است.
فرق میان تفضیل و تکریم، عموم و خصوص است، چون مراد از تکریم، اکرام ذات انسان و هدف از تفضیل، برتریدادن وی بر سایر مخلوقات بوده، هرچند فضیلت انسان با عقلی است که باعث اصلاح امور وی و دفع ضرر از او میشود و نیز با آگاهی از انواع معارف و علوم، و همین برتری مدّ نظر بوده است.»[۱]
[۱]– تفسیر التّحریر والتّنویر، ج ۱۵، صص ۱۶۵- ۱۶۶٫