برای بندگان نیکوکارم چیزهایی آماده کرده‌ام که هیچ چشمی آن‌ها را ندیده است و…(۴)

ترمذی، باب: [سوره الواقعه]

۶۱- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم: یَقُولُ اللَّهُ: أَعْدَدْتُ لِعِبَادِیَ الصَّالِحِینَ مَا لَا عَیْنٌ رَأَتْ، وَلَا أُذُنٌ سَمِعَتْ، وَلَا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ، وَاقْرَءُوا إِنْ شِئْتُمْ: ﴿فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِیَ لَهُم مِّن قُرَّهِ أَعۡیُنٖ جَزَآءَۢ بِمَا کَانُواْ یَعۡمَلُونَ ١٧﴾ [السجده: ۱۷]. وَفِی الجَنَّهِ شَجَرَهٌ یَسِیرُ الرَّاکِبُ فِی ظِلِّهَا مِائَهَ عَامٍ لَا یَقْطَعُهَا وَاقْرَءُوا إِنْ شِئْتُمْ: ﴿وَظِلّٖ مَّمۡدُودٖ ٣٠﴾ [الواقعه: ۳۰]. وَمَوْضِعُ سَوْطٍ فِی الجَنَّهِ خَیْرٌ مِنَ الدُّنْیَا وَمَا فِیهَا، وَاقْرَءُوا إِنْ شِئْتُمْ: ﴿فَمَن زُحۡزِحَ عَنِ ٱلنَّارِ وَأُدۡخِلَ ٱلۡجَنَّهَ فَقَدۡ فَازَۗ وَمَا ٱلۡحَیَوٰهُ ٱلدُّنۡیَآ إِلَّا مَتَٰعُ ٱلۡغُرُورِ﴾ [آل‌عمران: ۱۸۵]».

61. «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که گفت: پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: خداوند می‌فرماید: «برای بندگان نیکوکارم چیزهایی آماده کرده‌ام که هیچ چشمی [آن‌ها را] ندیده است و هیچ گوشی [در باره آن‌ها چیزی] نشنیده است و به قلب هیچکسی خطور نکرده است و اگر می‌خواهید [در باره‌ی آن‌ها یقین پیدا کنید، این آیه را] بخوانید: ﴿فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِیَ لَهُم مِّن قُرَّهِ أَعۡیُنٖ جَزَآءَۢ بِمَا کَانُواْ یَعۡمَلُونَ ١٧﴾ [السجده: ۱۷].«و هیچکس نمی‌داند که برای آنان (مؤمنان) از آنچه مایه‌ی نور چشم است (به پاداش کارهای نیکی که می‌کردند، چه چیزهایی آماده شده است» و در بهشت درختی وجود دارد که سواره در زیر سایه‌اش صد سال راه می‌رود، اما آن را تمام نمی‌کند (بازهم سایه‌اش تمام نمی‌شود) و اگر می‌خواهید [در باره‌ی آن یقین پیدا کنید، این آیه را] بخوانید: ﴿وَظِلّٖ مَّمۡدُودٖ ٣٠﴾ [الواقعه: ۳۰].«و در میان سایه‌های فراوان و گسترده و کشیده [خوش و آسوده‌اند]». به اندازه‌ی طول یک تازیانه (مکان بسیار کمی) در بهشت بهتر است از دنیا و آنچه در آن است، اگر می‌خواهید [به این یقین پیدا کنید این آیه را] بخوانید: ﴿فَمَن زُحۡزِحَ عَنِ ٱلنَّارِ وَأُدۡخِلَ ٱلۡجَنَّهَ فَقَدۡ فَازَۗ وَمَا ٱلۡحَیَوٰهُ ٱلدُّنۡیَآ إِلَّا مَتَٰعُ ٱلۡغُرُورِ﴾ [آل‌عمران: ۱۸۵].«و هرکس که از آتش دوزخ دور گردانیده و به بهشت برده شود، واقعاً سعادت را به دست آورده است و نجات پیدا کرده است و زندگی دنیا جز متاعی فریب (دهنده) چیزی نیست»».

ترمذی می‌گوید: این حدیث حسن صحیح است.