یقُول الإمامُ ابن الجُوزِی رحمهُ اللَّه تعالى:
در شکست دادن هوا و هوس لذتی نهفته است که از هر لذتی بالاتر است..
آیا نمی بینی آن کس که مغلوب هوسش شده ذلیل و خوار است چون شکست خورده است؟!!
در مقابل آن کس که هوسش را شکست داده چرا که او دارای قوت قلب و با عزت است چون که به پیروزی دست یافته است؟!
پس زنهار از این که آن چه که اشتهایش را داری به چشم نیک و زیبا ببینی همان گونه که دزد، بردن مال را زیبا می بیند و با چشم عقلش نگاه نمی کند تا ببینید پس از آن قرار است دستش قطع شود..
و بایستی انسان چشم بصیرتش را باز کند برای تفکر در عواقب گناه!
و این که چگونه یکدفعه لذتش نابود گردیده و از لذت تبدیل می شود به ملالت و کسالت و یا سایر آفات و همچنین دور کردن او از محبوبش (الله عزوجل)
گناه اول همانند لقمه ای است که شخص گرسنه می خورد که نمی تواند سگ گرسنه ی نفس را سیر کند بلکه بیشتر طلب و اشتهای غذا می کند..
پس لازم است که انسان لذت پیروز شدن بر هوا و هوس را به خودش یادآوری کرده و در فواید صبر بر هوا و هوس تفکر کند.
و هر کس بر این کار موفق شود سلامتی قلبش نزدیک و دست یافتنی است..