خداوند میفرماید:
( یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیَاتِ رَبِّکَ لاَ یَنفَعُ نَفْسًا إِیمَانُهَا لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمَانِهَا خَیْرًا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ)الأنعام ۱۵۸
«روزى که پارهاى از نشانههاى پروردگارت [پدید] آید کسى که قبلا ایمان نیاورده یا خیرى در ایمان آوردن خود به دست نیاورده ایمان آوردنش سود نمىبخشد بگو منتظر باشید که ما [هم] منتظریم».
و در صحیح بخاری آمده است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«لا تقوم الساعه حتی تطلع الشمس من مغربها فإذا طلعت و رآها الناس آمنوا أجمعین و ذلک حین لا ینفع نفساً إیمانها».
[بخاری۷/۱۹۱،مسلم۱/۹۵]
«تا خورشید از مغرب طلوع نکند، روز قیامت نخواهد آمد و هرگاه که از مغرب طلوع کرد و مردم آن را دیدند، جملگی ایمان میآورند و لیکن در آن حال توبه و ایمان هیچکس قبول واقع نمی شود».
در معانی این حدیث جمعی از اصحاب احادیث دیگری روایت کردهاند که در کتب معتبر حدیث موجود است.
صفوان بن عسال رضی الله عنه از پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم روایت میکند که فرمود:
«إن الله فتح باباً قبل المغرب عرضه سبعین عاماً للتوبه لا یغلق حتی تطلع الشمس منه».
[ترمذی۵/۵۴۵_۵۴۶رقم۳۵۳۵]
«همانا خداوند دری را از مغرب برای توبه بازکرده است و عرض آن هفتاد سال است و آن را نمیبندد تا اینکه خورشید از آنجا طلوع میکند».