مردمان نسبت به این قضیه (ایمان به ملائکه) به دو دسته اصلی تقسیم می شوند .
دسته ی اول : پیروان انبیاء و رسولان الهی ، تمامی آنان با اعتماد به پیام آسمانی این فرستادگان الهی و خبر آنان ، به وجود ملائکه ایمان دارند ، زیرا ایمان به ملائکه یکی از اصول اساسی پیام تمام ادیان آسمانی است و همگی پیامبران الهی ایمان به وجود ملائکه را امری ضروری دانسته اند .
دسته ی دوم : آنانی اند که پیرو هیچکدام از ادیان آسمانی نیستند و خود اینان نیز به دو شاخه ی زیر تقسیم می شوند.
الف : گروهی نسبت به وجود ملائکه هیچ مطلبی را چه نفیاً و چه اثباتاً بیان نداشته اند و در این رابطه سکوت کرده اند .
ب : گروهی دیگر با دلایل عقلی به اثبات وجود ملائکه پرداخته اند که اهل اشراق و اکثر فلاسفه ی قدیم از این گروه اند.
فیلسوفان از طریق این استدلال عقلی وجود ملائکه را اثبات کرده اند و این کارشان بر اساس تقسیمات عقلی است، که در این تقسیمات وجود ملائکه را ممکن عقلی می دانند ،
لذا احتمال می دهند که ملائکه وجود داشته باشند .
ولی اهل اشراق از راه مکاشفه و مشاهدات درونی ، به کمک تحمل ریاضت های خاص خود یا تنها با تصادف ، وجود ملائکه را اثبات نموده اند .