د) اقوال سلف:
شیخ الاسلام ابن تیمیه می گوید: «چون انسان عاقل در این امور[۱] تامل کند، متوجه می شود که مذهب سلف و ائمه، در نهایت راستی و استواری و صحت می باشد و معقول صریح و منقول صحیح آن را اقتضا می کند و کسی که با آن مخالفت می کند – با وجود تناقضی که در اقوال وی می باشد و انحرافی که به سبب آن منحرف شده است – در واقع از اقتضای عقل و سمع (نقل) خارج شده و با فطرت و سمع مخالفت کرده است».[۲]
[۱] – منظور اختلاف اهل بدعت در مسائل اعتقادی و اضطراب موجود در آرا و دیدگاه های آنان می باشد.
[۲] – مجموع الفتاوی: ۵/۲۱۲-۲۱۳