بازار اهل بهشت

در صحیح مسلم از انس رضی الله عنه روایت شده‌ است که‌ رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود:

«إِنَّ فِى الْجَنَّهِ لَسُوقًا یَأْتُونَهَا کُلَّ جُمُعَهٍ فَتَهُبُّ رِیحُ الشَّمَالِ فَتَحْثُو فِى وُجُوهِهِمْ وَثِیَابِهِمْ فَیَزْدَادُونَ حُسْنًا وَجَمَالاً فَیَرْجِعُونَ إِلَى أَهْلِیهِمْ وَقَدِ ازْدَادُوا حُسْنًا وَجَمَالاً فَیَقُولُ لَهُمْ أَهْلُوهُمْ وَاللَّهِ لَقَدِ ازْدَدْتُمْ بَعْدَنَا حُسْنًا وَجَمَالاً. فَیَقُولُونَ وَأَنْتُمْ وَاللَّهِ لَقَدِ ازْدَدْتُمْ بَعْدَنَا حُسْنًا وَجَمَالاً».

«همانا در بهشت بازاری است که بهشتیان هر جمعه در آن‌جا جمع می‌شوند. باد صبا می‌وزد و از خاک بهشت به چهره و لباس‌های آنان می‌ریزد؛ پس به‌ زیبایی آنان افزوده می‌شود. آنان در حالتی نزد خانواده‌هایشان بر می‌گردند که زیبایی‌شان افزوده شده است. خانواده‌ها به آنان می‌گویند: به الله سوگند زیبایی شما پس از این‌که از ما جدا شدید، افزون گشته است. آن‌ها در جواب می‌گویند: به الله سوگند زیبایی شما نیز پس از این‌که از شما جدا شدیم، ‌افزون گشته است».

امام نووی در شرح این حدیث می‌گوید:

منظور از بازار، محلی است که بهشتیان در آن گرد هم می‌آیند؛ آن‌گونه که در دنیا گرد هم می‌آمدند. این‌که هر«جمعه» می‌آیند، به معنای فاصله‌ی یک هفته است؛ زیرا به دلیل نبودن خورشید و شب و روز، هفته‌ی واقعی در آن‌جا وجود ندارد. باد، بدان دلیل «صبا» نامیده شد که این باد در بلاد عرب، باران‌آور است و از سمت شام می‌وزد و موجب به وجود آمدن ابرها می‌شود. در حدیث، این باد با صفت «باردار» آمده است؛ زیرا این باد نعمت و عطر بهشت را به همراه دارد و بر چهره‌ها و اندام بهشتیان می‌پاشد.