در اخطار رسول الله صلی الله علیه وسلم به معاذ آمده است، آنجا که زبانش را گرفت و فرمود:
«کُفَّ عَلَیکَ هَذَا».
«جلو این را بگیر تا به تو ضرری نرساند».
معاذ گفت: ای پیامبر خدا آیا ما به خاطر آنچه میگوییم مؤاخذه میشویم؟
فرمود:
«ثَکِلَتْکَ أُمُّکَ یَا مُعَاذُ وَهَلْ یَکُبُّ النَّاسَ عَلَى مَنَاخِرِهِمْ فِی النَّارِ إِلَّا حَصَائِدُ أَلْسِنَتِهِمْ».[۱]
«مادرت به عزایت بنشیند ای معاذ! آیا چیزی جز محصول زبان مردم را بر چهره یا بر بینی به آتش میاندازد».
[۱]– ترمذی، ۲۵۴۱ و گفته است: این حدیثی حسن است. آلبانی در تحقیق آن میگوید صحیح است.