ای مردم روبرو شدن با دشمن را آرزو مکنید

«وَعنْ أبی إِبْراهیمَ عَبْدِ اللَّه بْنِ أبی أَوْفی رضی الله عنه أَنَّ رسولَ اللَّه صلی الله علیه وسلم فی بعْضِ أَیَّامِهِ التی لَقِیَ فِیهَا الْعَدُو، انْتَظرَ حَتَّى إِذَا مَالَتِ الشَّمْسُ قَامَ فِیهمْ فَقَالَ: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ لا تَتَمنَّوا لِقَاءَ الْعدُو، وَاسْأَلُوا اللَّه العَافِیَهَ، فَإِذَا لقیتُموهم فاصْبرُوا، وَاعْلَمُوا أَنَّ الْجَنَّه تَحْتَ ظِلاَلِ السُّیُوفِ» ثُمَّ قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم :

«اللَّهُمَّ مُنْزِلَ الْکِتَابِ وَمُجْرِیَ السَّحَاب، وَهَازِمَ الأَحْزاب، اهْزِمْهُمْ وَانْصُرْنا عَلَیْهِمْ»».

متفقٌ علیه وباللَّه التَّوْفیق.

«از ابراهیم عبد الله بن ابی اوفی رضی الله عنه روایت است که:
رسول الله صلی الله علیه وسلم در یکی از روزهائی که با دشمن روبرو شدند انتظار کشیدند تا اینکه آفتاب میلان نمود، باز در میان‌شان برخاسته چنین فرمود: ای مردم روبرو شدن با دشمن را آرزو مکنید و از خداوند سلامتی بخواهید و هرگاه با دشمن روبرو شدید صبر کنید. و بدانید که بهشت در زیر سایه‌های شمشیرها است. بعداً پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: ای خداوند فرو فرستندهء کتاب، و جریان دهندهء ابرها و هزیمت دهندهء احزاب و گروهها، آنها را شکست ده و ما را بر آنها نصرت و یاری فرما».
ش: این حدیث از جملهء کلام نفیس و بدیعی است که انواع بلاغت از قبیل ملاحت و کوتاهی لفظ و استعارهء نیکو و شمول بر معانی زیاد را شامل است