پیرزنی نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمد و گفت: ای رسول خدا، دعا کن که خداوند بهشت را نصیبم بگرداند.
پیامبر به شوخی فرمود:
«یا أُم فُلَانٍ، إِنَّ الجَنَّه لَا تَدخُلُها عَجُوزٌ».[۱]
«ای مادر فلانی، هیچ پیرزنی وارد بهشت نمیشود».
پیرزن با چشم گریان بازگشت. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
«أَخبِرُوهَا أَنَّهَا لَا تَدخُلُها وَهِی عَجِوز إِنَّ اللهَ عَزَّ وَجَلَّ یقُول: ﴿إِنَّآ أَنشَأۡنَٰهُنَّ إِنشَآءٗ٣۵ فَجَعَلۡنَٰهُنَّ أَبۡکَارًا٣۶﴾ [الواقعه: ۳۵-۳۶]».[۲]
«به او بگویید: او پیر وارد بهشت نمیشود زیرا خدای تعالی میفرماید: ما آن زنان را بیافریدیم، آفریدنی. (۳۵) و آنان را دوشیزگان ساختیم».
[۱]– آلبانی در مختصر الشمائل (۲۰۵) میگوید حسن است.
[۲]– الشمائل المحمدیه، ترمذی، ۲۳۸٫