ای رسول الله، من نزدیکانی دارم که با آنان ارتباط برقرار می‌کنم، ولی آن‌ها با من قطع رابطه می‌کنند

مردی به حضور نبی اکرم صلی الله علیه وسلم آمد و گفت: ای رسول الله، من نزدیکانی دارم که با آنان ارتباط برقرار می‌کنم، ولی آن‌ها با من قطع رابطه می‌کنند، به آن‌ها نیکی می‌کنم ولی آن‌ها در حقم بدی می‌نمایند و در مقابل‌شان بردبارم ولی آن‌ها بر من جسورند.

فرمود:

«لَئِنْ کُنْتَ کَمَا قُلْتَ، فَکَأَنَّمَا تُسِفُّهُمْ الْمَلَّ، وَلَا یَزَالُ مَعَکَ مِنَ اللهِ ظَهِیرٌ عَلَیْهِمْ، مَا دُمْتَ عَلَى ذَلِکَ».[۱]

«اگر چنین باشد که گفتی، گویی که خاکستری داغ به آنان می‌خورانی و تا زمانی که چنین باشد خداوند در برابر آنان یاور توست».

[۱]– مسلم، ۴۶۴۰٫