ای بلال! من در بهشت صدای کفشهای تو را جلوی خودم شنیدم

عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رَضِیَ اللهُ عَنْهُ: أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لِبِلاَلٍ: «عِنْدَ صَلاَهِ الفَجْرِ یَا بِلاَلُ حَدِّثْنِی بِأَرْجَى عَمَلٍ عَمِلْتَهُ فِی الإِسْلاَمِ، فَإِنِّی سَمِعْتُ دَفَّ نَعْلَیْکَ بَیْنَ یَدَیَّ فِی الجَنَّهِ» قَالَ: مَا عَمِلْتُ عَمَلًا أَرْجَى عِنْدِی: أَنِّی لَمْ أَتَطَهَّرْ طَهُورًا، فِی سَاعَهِ لَیْلٍ أَوْ نَهَارٍ، إِلَّا صَلَّیْتُ بِذَلِکَ الطُّهُورِ مَا کُتِبَ لِی أَنْ أُصَلِّیَ “.

سیدنا ابو هُرَیْره رضی الله عنه روایت می کند که رسول الله صلى الله علیه وسلم هنگام نماز صبح به بِلال فرمودند: ای بلال مرا خبر دِه از امیدوار کننده ترین عملی که در حال مسلمانیت انجام دادی؟ زیرا که من در بهشت صدای کفشهای تو را جلوی خودم شنیدم, گفت: من عملی امیدوار کننده تر از این عمل انجام نداده ام که: در هیچ ساعتی از شبانه روز وضویی نگرفته ام مگر اینکه با آن وضو به اندازه ای که خداوند برایم مقدر نموده نماز خوانده ام.

(روایت امام بخاری ومسلم واین لفظ امام بخاری است).