این کتابی است که هیچ شکی در آن نیست و هدایتی است برای پرهیزکاران

ذلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ (۲)
(این کتابی است که هیچ شکی در آن نیست و هدایتی است برای پرهیزکاران):

منظور از کتاب قرآن است و «ریب» یعنی: شک و تردید…

سدی از ابومالک از ابوصالح از ابن عباس رضی الله عنه و مره همدانی و ابن مسعود رضی الله عنه و گروهی از اصحاب پیامبر  صلى الله علیه وسلم  نقل کرده است که گفته اند:

لا {رَیْبَ} یعنی: (هیچ شکی در آن نیست) (طبری۲۲۸/۱ص۳۱)

و همین تفسیر از ابو درداء، ابن عباس رضی الله عنه ، مجاهد، سعید بن جبیر، ابومالک، نافع مولای ابن عمر، عطاء، ابوالعالیه، ربیع بن أنس، مقاتل بن حیان، سدی، قتاده و اسماعیل بن ابوخالد، روایت شده است…

و ابن ابی حاتم رضی الله عنه  گوید: در این باره هیچ اختلافی نیست.(ابن ابی حاتم۳۱/۱)

معنای آیه چنین است که:

این کتاب، قرآنی است که از جانب الله نازل شده است و هیچ شکی در آن نیست،

و الله متعال در سوره ى سجده می فرماید: (الف، لام، میم) نازل کردن این کتاب که هیچ شکی در آن نیست، از طرف پروردگار جهانیان است…

👌 برخی از مفسران گفته اند معنای این خبر نهی است یعنی: در این کتاب شک نکنید…

👌برخی از قاریان در «لاریب فیه» وقف کرده اند و گفته اند از وقف در «فیه هدی للمتقین» بهتر است و چون (هدی) صفت قرآن قرار می گیرد و این از «فیه هدی» بلیغ تر است و از نگاه قواعد زبان عربی احتمال دارد بدلیل صفت بودن مرفوع باشد و چون حال واقع شده احتمالاً منصوب باشد.