وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ایمان به نشانه‌های قیامت به معنای تنبلی و استفاده‌نکردن از اسباب نیست
زیرا این نشانه‌ها از امور تقدیری و مربوط به ارادۀ الهی است و ما از نظر شرع و دین، مکلّف به انجام تکالیف شرعی هستیم؛ همچون اطاعت از الله، جهاد در راه او، کسب علم، دعوت إلی الله، امر به معروف و نهی از منکر، صبر بر آزار و مشکلاتی که در موارد مذکور وجود دارد و سایر واجبات.
روش و دیدگاه صحیح همین است؛ نه آنگونه که برخی جاهلان و یاوه‌گویان ادّعا دارند که ظهور آن نشانه‌ها؛ مانند آمدن مهدی و نزول عیسی إ شروع تنبلی و تن‌آسایی است.
بلکه متون شرعی دلالت دارند که آن زمان، ابتدای فتوح، جهاد و جانفشانی در راه اعلای کلمه الله است.[۱]
[۱]– المهده حقیقه لاخرافه، محمّد بن اسماعیل، ص ۱۸۱٫