ایمان بدون عمل

شیخ الإسلام می‌گوید: و اگر بالفرض قومی ‌می‌بود که به پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌گفتند: ما با قلب‌هایمان بدون شک کردنی، به آنچه که برای ما آورده‌ای ایمان می‌آوریم و با زبان‌هایمان به شهادتین اقرار می‌کنیم، جز اینکه از تو در هیچ چیزی از آنچه که به آن امر کرده‌ای و از آنچه که از آن نهی کرده‌ای اطاعت نمی‌کنیم، پس نماز نمی‌خوانیم و حج نمی‌کنیم و حدیث را تصدیق نمی‌کنیم و امانت را حفظ نمی‌کنیم و به عهد وفا نمی‌کنیم و صله‌ی رحم به جا نمی‌آوریم و هیچ کار خیری که به آن امر کرده‌ای را انجام نمی‌دهیم و شراب می‌نوشیم و با محارم با زنای آشکار نزدیکی می‌کنیم و هر کسی از اصحابت و امّتت را هم که بتوانیم می‌کُشیم و اموالشان را بر می‌داریم؛ بلکه همچنین تو را هم می‌کُشیم و بر علیه تو همراه دشمنانت می‌جنگیم، آیا عاقلی چنین توهّم می‌کند که پیامبر صلی الله علیه وسلم به آن‌ها بگوید: شماها ایمانتان کامل است و شماها از اهل شفاعت من در روز قیامت هستید و امید دارم که هیچ کدام از شما وارد آتش نشود؟ بلکه هر مسلمانی بالإضطرار می‌داند که به آن‌ها می‌گفت که شماها کافر ترین مردم به آنچه که آورده‌ام هستید و گردن‌هایشان را در صورتی که از آن توبه نمی‌کردند، می‌زد.[۱]

[۱]– جـ۷ ص۲۶۳ لمجموع الفتاوى