- الله بلندمرتبه میفرماید: ﴿هُوَ ٱلَّذِیٓ أَنزَلَ ٱلسَّکِینَهَ فِی قُلُوبِ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ لِیَزۡدَادُوٓاْ إِیمَٰنٗا مَّعَ إِیمَٰنِهِمۡۗ وَلِلَّهِ جُنُودُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَکَانَ ٱللَّهُ عَلِیمًا حَکِیمٗا۴﴾ [الفتح: ۴].
«اوست که بر دلهای مؤمنان آرامش نازل کرد تا بر ایمانشان بیفزایند؛ و سپاهیان آسمانها و زمین از آنِ الله است؛ و الله دانای حکیم است».
- الله بلندمرتبه میفرماید: ﴿وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَهٞ فَمِنۡهُم مَّن یَقُولُ أَیُّکُمۡ زَادَتۡهُ هَٰذِهِۦٓ إِیمَٰنٗاۚ فَأَمَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ فَزَادَتۡهُمۡ إِیمَٰنٗا وَهُمۡ یَسۡتَبۡشِرُونَ١٢۴﴾ [التوبه: ۱۲۴].
«و هنگامی که سورهای نازل میگردد، برخی از آنان [به برخی دیگر] میگوید: «این سوره، به ایمانِ کدامیک از شما افزود؟». اما کسانی که ایمان آوردهاند، بر ایمانشان میافزاید و [به آن] شادمان میگردند».
- عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَسأَنَّ رَسُولَ اللهِ ج قَالَ: «لَا یَزْنِی الزَّانِی حِینَ یَزْنِی وَهُوَ مُؤْمِنٌ، وَلَا یَسْرِقُ السَّارِقُ حِینَ یَسْرِقُ وَهُوَ مُؤْمِنٌ، وَلَا یَشْرَبُ الْخَمْرَ حِینَ یَشْرَبُهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ».[۱]
ابوهریره س از رسول ج روایت میکند که فرمود: «زناکار هنگام ارتکاب عمل زنا، مؤمن نیست. دزد هنگام دزدی کردن، مؤمن نیست و شرابخوار هنگام خوردن شراب، مؤمن نیست».
- عَنْ أَنَسٍس عَنِ النَّبِیِّ ج قَالَ: «یَخْرُجُ مِنَ النَّارِ مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَفِی قَلْبِهِ وَزْنُ شَعِیرَهٍ مِنْ خَیْرٍ، وَیَخْرُجُ مِنَ النَّارِ مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَفِی قَلْبِهِ وَزْنُ بُرَّهٍ مِنْ خَیْرٍ، وَیَخْرُجُ مِنَ النَّارِ مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَفِی قَلْبِهِ وَزْنُ ذَرَّهٍ مِنْ خَیْرٍ» قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ: قَالَ أَبَانُ، حَدَّثَنَا قَتَادَهُ، حَدَّثَنَا أَنَسٌ، عَنِ النَّبِیِّ ج: «مِنْ إِیمَانٍ» مَکَانَ «مِنْ خَیْرٍ».[۲]
انس س از رسول ج روایت میکند که فرمود: «هرکسیکه لااله الا الله بگوید و به اندازهی یک دانهی جو ایمان در دل او باشد، از دوزخ بیرون آورده میشود. هرکسیکه لااله الا الله را بر زبان آورد و به اندازهی یک دانهی گندم ایمان در دل او باشد، از دوزخ بیرون آورده میشود و هرکسیکه لااله الا الله بگوید و به اندازهی یک دانهی ذرت ایمان در دلش باشد، از دوزخ بیرون میشود». و در روایت دیگری به جای لفظ «خیر»، «ایمان» ذکر شده است.
[۱] – متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۲۴۷۵ و مسلم حدیث شماره ۵۷ با لفظ مسلم
[۲] – متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۴۴ و مسلم حدیث شماره ۱۹۳ با لفظ بخاری