عبید الله بن أحمد القحطانی / ترجمه: ابوعمر انصاری
الحمد لله رب العالمین الرحمن الرحیم والصلاه والسلام على الهادی إلى الصراط المستقیم محمد بن عبد الله وعلى آله وصحبه ومن تبعهم على النهج القویم.
هر کس در حدیثی که امام بخاری در اول کتابش از ابن عباس رضی الله عنهما روایت میکند، تأمل کند با نشانههای عجیبی که هرقل این مرد عاقل به آن اشاره کرده روبرو میشود.
حدیث: ابن عباس رضی الله عنهما از معاویه بن ابو سفیان رضی الله عنه در بارهی رفتن ابوسفیان پیش هرقل و سؤالات هرقل دربارهی رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت میکند که : هرقل از آنها سؤال کرد : آیا کسی به خاطر نفرت از دینی که وارد آن شده، آن را رها میکند؟ منظورش این بود که آیا کسی که وارد دین محمد صلی الله علیه وسلم شده، از روی نفرت آن را رها میکند؟ ابوسفیان گفت: نه.
هرقل گفت: ویژگی ایمان همین است، هرگاه که قلب با آن انس بگیرد.
علامت عجیبی است، که این مرد عاقل به آن اشاره نموده است، تمسک به دین مبتنی بر محبت و رضایت از آن .
زیرا هرکس دین را دوست داشت به آن چنگ میزند و هرکس از آن بدش آمد، رهایش میکند.
ویژگی دین اسلام این است که هرکس حقیقت آن را درک کرده و در قلبش نفوذ کند، هر مشکلی که پیش بیاید آن را ترک نخواهد کرد.
اصحاب محمد صلی الله علیه و سلم خوشی اسلام را با هیچ خوشی دیگر یکی نمیدانستند.
امام مسلم نیشابوری از انس رضی الله عنه روایت می کند که : شخصی نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمده و از او سؤال کرد، قیامت چه وقت است؟ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: چه چیزی برای آن آماده کردهای؟
گفت: محبت الله و رسولش (صلی الله علیه وسلم) را.
رسول الله فرمود: پس تو (در قیامت) با کسانی هستی که آنها را دوست داری.
انس رضی الله عنه میگوید: بعد از شادی مسلمان شدن ، هیچ چیزی مانند گفتهی رسول الله صلی الله علیه وسلم که فرمود: “تو با کسانی هستی که دوستشان داری”، ما را شاد نکرده بود.
انس رضی الله عنه میگوید: و من الله و رسولش و ابوبکر و عمر را دوست دارم و امیدوارم که در قیامت با آنها باشم اگر چه اعمالم مانند آنها نیست.
به همین دلیل بود که صحابه رضیالله عنهم در برابر اذیت و آزار کفار قریش صبر میکردند. در مقابل گرسنگی صبر میکردند، در مقابل فقر صبر میکردند، در مقابل غربت صبر میکردند، در برابرهرچیزی در راه الله صبر میکردند و به دینشان چنگ میزدند زیرا ایمان و محبت آن در دلهایشان ریشه دوانده بود و با آن انس گرفته بودند در نتیجه با تمام اتفاقاتی که پیش آمد آن را رها نکردند.
امروز مصیبت ما، کسانی هستند که تلاششان خرابی دلها نسبت به دین و متنفر نمودن قلبها از شریعت میباشد.
و برای اینکار قلمها و تصویرها و فیلم هایشان را به کار بستهاند.
قطعا این بدبختی بزرگی است که در سینهی یک انسان بغض دین و نفرت از اهل آن باشد.
انسان گاهی از جایی ضربه میخورد که خودش هم نمیداند، و چه بسا این ضربه در دین شخص باشد نعوذ بالله، و به همین دلیل است که یکی از دعاهایی که رسول الله صلی الله علیه و سلم آن را زیاد تکرار میکرد این دعا بود: ” یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک” (ای گرداننده ی قلبها ، قلبم را بر دین خود ثابت بگردان)
امروز ما به افرادی مبتلا شدهایم که دین را عقبافتادگی معرفی کرده و میگویند دین جلوی پیشرفت و تکنولوژی را میگیرد و علمای شریعت را به عنوان افرادی معرفی میکنند که واقعیت را درک نکرده و فتواها و علومشان متعلق به زمان گذشته است و به درد اکنون نمیخورد.
این افراد با حمله به دین آن را در چشم دینداران زشت جلوه داده و چیزهایی به آن نسبت میدهند که کاملا از آن برئ میباشد.
اشتباهات دینداران را بزرگ جلوه میدهند تا مردم و جامعه را از آنها متنفر کنند و در واقع هدف آنها اشخاص نیستند بلکه هدف، هدایت و نوری است که آنها با خود حمل میکنند.
هیچ چیزی پیدا نکرده مگر اینکه به علما و دعوتگران و امامان و خطیبان و انجمنهای خیریه و غیره نسبت میدهند تا اینکه آنها را در چشم افراد درست کار و کسانی که ظاهرشان را با سنت رسول الله صلی الله علیه و سلم آراسته اند، خراب کرده و در نتیجه نگاه این انسانها را به دین عوض کنند.
میبینی که این افراد با سخنهای ناروا و تهمتهای فراوان و نگاههای زشت و بیادبی با علماء و داعیان دین برخورد نموده و این باعث نفرت از دین شده و در نتیجه رها کردنش آسان میشود و غیرت نسبت به دین و خشم نسبت به هتک حرمتهای آن کم رنگ شده و از بین میرود و این همان چیزی است که مفسدان به دنبال آن هستند.
در پایان یک سؤال میکنم: در روز قیامت دوست داری کجا و با چه کسی باشی؟
جواب: به حدیث انس رضی الله عنه در این مقاله رجوع کن و آن را با تعمق بخوان، سپس به قلبت نگاه کن، چه چیزی را دوست دارد؟