اگر مسلمانی مسلمان دیگر را به چشم حقارت بنگرد

مُفتی زین العابدین / می‌فرماید: اگر مسلمانی مسلمان دیگر را به چشم حقارت بنگرد از رحمت الهی دور می‌شود و یک فرد تبلیغی و مسلمان نباید از خود خوبی و از دیگران بدی ببیند و یا این‌که خود را عالم و یا فاضل و دیگران را جاهل و قاصر ببیند و در امر تبلیغ نباید کسی به خود بگوید، من توانایی یا علم این کار را ندارم بلکه باید بگوید خدا مرا قبول کرده است یا نه؟

متأسّفانه دین از زندگی مسلمان‌ها خارج شده است و مسلمانی که تا دیروز سبب هدایت دیگران بودند، حالا خودشان گمراه گشته­اند و موجب گمراهی دیگران نیز شده‌اند و اکنون وضعیّت بدتر از گذشته است و آینده تاریک‌تر از دیروز است و امروزه نشستن و بی اهمیّت شدن مسلمان به انسان‌های دیگر یکی از گناهان کبیره است.

همان مسلمانانی که تا دیروز به خیراُلاُمَم مشهور بودند اکنون به شرُّ الاُمَم تبدیل گشته‌اند و امروزه در گوشه و کنار دنیا مردمی هستند که با کفر و شرک از دنیا می‌روند. آیا جواب این مسؤلیّت‌ها را ما مسلمانان می‌توانیم در پیشگاه خدا بدهیم؟ اگر به اندازه­ی یک دهم محبّت دنیا، محبّت دین و خدا در قلبمان باشد، می‌توانیم کارهای بسیار بزرگی انجام دهیم، چون محبّت به دنیا انسان را بَرده و ذلیل می‌کند، ولی محبّت خداوند انسان را عَزیز و پیروز می‌گرداند.

یک صبح و یک شام در راه خدا خارج شدن بهتر از تمام دنیا و ما فیهاست.