اگر قرار بود که کسی را دستور دهم تا برای شخص دیگری سجده کند

«لَوْ کُنْتُ آمِرًا أَنْ أَحَدًا یَسْجُدَ لَأَحَدٍ، لَأَمَرْتُ الْمَرْأَهَ أَنْ تَسْجُدَ لِزَوْجِهَا مِنْ عِظَمِ حَقِّهِ عَلَیْهَا».[۱]

«اگر قرار بود که من کسی را دستور دهم تا برای شخص دیگری سجده کند، زن را دستور می‌دادم که برای شوهرش سجده کند، به خاطر حق بزرگی که مرد بر گردن وی دارد».

[۱]– ترمذی (۱۱۵۹)، آلبانی می‌گوید صحیح است.