وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ابن قیم در مدارج الساکین نقل کرده است که ابن تیمیه فرمود: موسی -علیه السلام- الواحی را که در آن، سخنان خدا نوشته شده بود، آورد و بر زمین انداخت و با وجودی که برادرش هارون؛ پیامبری مانند او (موسی) بود، در حضور مردم، ریش‌اش را گرفت و او را به سوی خود کشید. اما خداوند عزوجل او را بخشید.
ابن قیم رحمه‌الله می‌گوید:
وإذا الحبیب أتی بذنب واحد
جاءت محاسنه بألف شفیع
(اگر دوست، یک گناه انجام دهد، نیکی‌هایش برای او هزاران شفاعت می‌کنند)
رسول اکرم -صلى الله علیه وسلم- می‌فرماید:
«أَقِیلُوا ذَوِی الْهَیْئَاتِ عَثَرَاتِهِمْ إِلاَّ الْحُدُودَ»
(لغزش‌های انسان‌های بزرگوار را معاف کنید به جز حدود که معاف نمی‌شوند)
روایت ابوداود (۴۳۷۵) و احمد (۶/۱۸۱) و آلبانی آن را در صحیح الجامع (۱۱۸۵) صحیح دانسته است