«لَوْ کُنْتُ آمِرًا أَحَدًا أَنْ یسْجُدَ لِأَحَدٍ لَأَمَرْتُ الْمَرْأَهَ أَنْ تَسْجُدَ لِزَوْجِهَا».[۱]
«اگر دستور میدادم که فردی برای فرد دیگری سجده کند، بیتردید به زن فرمان میدادم که برای شوهرش سجده نماید».
[۱]– ترمذی، ۱۰۷۹٫ آلبانی میگوید صحیح است.