اگر در مردم نظر و تامل کنی .. آنان را چهار دسته می یابی
۱- کسی که خداوند را اطاعت می کند و در زندگی خوشبخت است.
۲- کسی که خداوند را اطاعت می کند و در زندگی بدبخت است.
۳- کسی که خداوند را نافرمانی می کند و در زندگی خوشبخت است.
۴- کسی که خداوند را نافرمانی می کند و در زندگی بدبخت است.
اگر جزو افراد شماره ی ۱ قرار داری پس این طبیعی است، چرا که خداوند متعال می فرماید:
“مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاهً طَیِّبَهً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ”
{هرکس چه زن و چه مرد کار شایسته انجام دهد و مؤمن باشد، بدو (در این دنیا) زندگی پاکیزه و خوشایندی میبخشیم و (در آن دنیا) پاداش (کارهای خوب و متوسّط و عالی) آنان را بر طبق بهترین کارهایشان خواهیم داد}.
اگر جزو افراد شماره ی ۴ هستی پس این نیز طبیعی است زیرا الله متعال می فرماید:
“وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَهً ضَنْکًا وَنَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ أَعْمَى”
{و هرکه از یاد من روی بگرداند (و از احکام کتابهای آسمانی دوری گزیند) زندگی تنگ (و سخت و گرفتهای) خواهد داشت؛ (چون نه به قسمت و نصیب خدادادی قانع خواهد شد، و نه تسلیم قضا و قدر الهی خواهد گشت) و روز رستاخیز او را نابینا (به عرصهی قیامت گسیل و با دیگران در آنجا) گرد میآوریم}.
اما اگر جزو افراد شماره ی ۲ قرار داری در این صورت دو احتمال دارد:
یا اینکه خداوند متعال تو را دوست می دارد و می خواهد صبر و بردباری تو را آزمایش کند و درجات تو را بالا ببرد، چنانکه می فرماید:
“وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ”
{و قطعاً شما را با برخی از (امور مثل) ترس و گرسنگی و زیان مالی و جانی و کمبود میوهها، آزمایش میکنیم، و مژده بده به بردباران}.
و یا اینکه در اطاعت تو نقص و خلل و گناهانی وجود دارد که از آنها غافل هستی و پیوسته در توبه کردن از آنها امروز و فردا می کنی .. و به همین دلیل تو را مورد ابتلا و آزمایش قرار می دهد تا بسوی او بازگردی. چنانکه می فرماید:
“وَلَنُذِیقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الْأَکْبَرِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ”
{ما قطعاً عذاب نزدیکتر (دنیا) را پیش از عذاب بزرگتر (آخرت) بدیشان میچشانیم، شاید (از کفر و معاصی دست بکشند، و به سوی خدا) برگردند}.
و اما اگر جزو افراد شماره ی ۳ هستی پس باید بسیار حذر کنی و مواظب باشی .. چرا که این امر ممکن است «استدراج» باشد…
و این، بدترین حالت و موقعیتی است که انسان در آن قرار دارد و عاقبت و سرانجام، بسیار وخیم خواهد بود. و مجازات خداوند حتما خواهد آمد اگر که شخص پیش از فوت وقت درس عبرت نگیرد!
چنانکه خداوند متعال می فرماید:
“فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ أَبْوَابَ کُلِّ شَیْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُمْ بَغْتَهً فَإِذَا هُمْ مُبْلِسُونَ”
{هنگامی که آنان فراموش کردند آنچه را که بدان متذکّر و متّعظ شده بودند (و آزمون ناداری و بیماری کارگر نیفتاد، آزمون دیگری جهت بیداری ایشان به کار بردیم و) درهای همه چیز (از نعمتها) را به رویشان گشودیم تا آنگاه که (کاملاً در فراخی نعمت غوطهور شدند و) بدانچه بدیشان داده شد، شاد و مسرور گشتند (و بادهی ثروت و قدرت ایشان را گرفت و سرمست و مغرور شدند و ناشکری کردند و) ما به ناگاه ایشان را بگرفتیم (و به عذاب خود مبتلا کردیم) و آنان مأیوس و متحیّر ماندند (و به سوی نجات راه نبردند)}.
پس به دقت تامل کن که در کدام موقعیت قرار دارى!!