اگر به اندازه‌ی این درختان خاردار، گوسفند می‌داشتم، بین شما تقسیم می‌کردم

از جبیر بن مطعم رضی الله عنه آمده است که گفت: وقتی همراه پیامبر گرامی صلی الله علیه وسلم از حنین باز می‌گشت، اعراب پیرامونش را گرفتند و از او چیزی می‌خواستند، تا آنجا که او را به سمت درختی کشیدند و عبایش را برداشتند. پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم ایستاد و فرمود:

«أَعْطُونِی رِدَائِی، لَوْ کَانَ لِی عَدَدُ هَذِهِ العِضَاهِ نَعَمًا لَقَسَمْتُهُ بَیْنَکُمْ، ثُمَّ لاَ تَجِدُونِی بَخِیلًا، وَلاَ کَذُوبًا، وَلاَ جَبَانًا».^[۱]

«ردایم را به من بدهید. اگر به اندازه‌ی این درختان خاردار، گوسفند می‌داشتم، بین شما تقسیم می‌کردم، آنگاه، می‌دانستید که من، بخیل، دروغ‌گو و بزدل نیستم».

[۱]– بخاری، ۲۶۰۹٫