وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
روزه دارای دو رکن اساسی است که حقیقت آن را تشکیل میدهند:
۱ _خویشتن داری از مفطرات (چیزهایی که روزه را باطل میکند) از زمان طلوع فجر صادق تا غروب خورشید چون خداوند میفرماید:
( فَآلَٰن بٰشِروهنَ وَٱبتَغوا ما کَتَبَ الله لَکُم وَ کُلُوا وَٱشْرَبُوا حَتی یَتَبَیَّنَ لَکُمُ ٱلخَیطُ ٱالاَبیَضُ مِنَ الخَیطِ ٱلَاسْوَدِ مِنَ الْفَجرِ ثُمَ أتِمُوا الصِّیامَ اِلَی الَیل) «البقره:۱۸۷».
«حالا که معاشرت با همسرانتان بعد از افطار برایتان حلال شده است با انان معاشرت کنید و به دنبال ان چیزی باشید و ان چیزی را طلب کنید که خداوند به مقتضای فطرت برایتان مقدور کرده است و به مقتضای سرشت انسانی از ان بی نیاز نیستید و بخورید و بیاشامید تا انزمان که سپیده صبح از سیاهی شب آشکار و مشخص می شود سپس بعد از ان ، روزه را تا شب باتمام برسانید ».
مراد در این آیه از خیط ابیض و خیط اسود ، سپیده صبح و سیاهی شب است از بخاری و مسلم روایت شده است که عدی بن حاتم گفت: بهنگام نزول آیه فوق ،یک عقال سفید و یک عقال سیاه را زیر بالش ومتکای خویش نهادم و شب بدانها می نگریستم که برایم مشخص نمیگردید،
فردایش پیش پیامبر ﷺ رفتم وآن رابرایش نقل کردم که فرمود: مراد سپیده صبح وسیاهی شب است.