در روایتهای صحیحی آمده است که مردی را به خاطر شرب خمر بارها نزد رسول خدا میآوردند و حد را بر او جاری میکردند اما باز به شرابخواری میپرداخت. تا اینکه روزی برخی از اصحاب گفتند: این ملعون چرا دست بردار نیست؟ رسول خدا فرمود: «او را لعن نکنید، به راستی او خداوند و پیامبرش را دوست میدارد» .
اللؤلؤ والمرجان: ۱۱۹۴٫
«احب الصّالحین ولست منهم
عسانی ان أنان بهم شفاعه
واکره من بضاعته المعاصی
وان کنّا سواء فی البضاعه!»
«هرچند از پاکان و پرهیزگاران نیستم امّا آنان را دوست میدارم، به این امید که به شفاعتشان نایل شوم و از آنهایی که توشهای به جز گناه ندارند، بدم میآید هر چند بار و توشه¬هایمان یکسانند».