اولین چیزی که شناخت آن بربندگان واجب است،امریست که خداوند به خاطرآن،آنها را آفریده وازآنها پیمان میثاق گرفته است و پیامبران را همراه آن، برایشان فرستاده وکتاب های آسمانی رابا آن نازل کرده است وبه خاطر آن، دنیا وآخرت وبهشت وجهنم خلق شده اند وبه آن خاطر است که روز قیامت محقق می شود وآن واقعه بزرگ وقوع میابد ودرجهت آن است که ترازو و میزان به کار گماشته کی شود وپرونده اعمال منتشر می گردد وسعادت وشقاوت در آن است وبر اساس آن انوار الهی تقسیم می گردد.
خداوند می فرماید:
{وَمَن لَّمْ یَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُوراً فَمَا لَهُ مِن نُّورًٌٍ}.
“و کسی که خدا نوری بهره او نکرده باشد ، او نوری ندارد ( تا وی را به راه راست رهنمود کند و بر راستای راه بدارد ) [ سوره نورآیه ۴۰ ]