اولیاء خداوند مخصوص هیچ لباس و هیئتی نیستند

اولیاء خداوند از غیر خودشان در میان مردم بر آنچه نزد اهل علم و تحقیق از اهل سنت بیان شده است به وسیله لباس و شکلشان تمییز داده نمی‌شوند.

بعضی از امامان صاحب کتاب در باره اولیاء گفته‌اند: (ولیس لأولیاء الله شیء یتمیزون به عن الناس فی الظاهر من الأمور المباحات، فلا یتمیزون بلباس دون لباس إذا کان مباحا، ولا بحلق شعر أو تقصیره أو ضفره إذا کان مباحا. کما قیل کم من صدیق فی قباء، وکم من زندیق فی عباء، بل یوجدون فی جمیع أصناف أمه محمد صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلِّم إذا لم یکونوا من أهل البدع الظاهره والفجور، فیوجدون فی أهل القرآن، وأهل العلم، یوجدون فی أهل الجهاد والسیف، ویوجدون فی التجاره والصناع والزراع) «برای اولیاء خداوند در ظاهر چیزی از کارهای مباح نیست که بتوان آن‌ها را از مردم تشخیص داد و به وسیله جامه و لباس هنگامی که مباح باشد، قابل تشخیص نمی‌باشد و به وسیله تراشیدن موی سر، کم کردن یا دراز کردن آن هنگامی که مباح باشد قابل تشخیص نیستند. همچنانکه گفته شده چه بسا کسی که قبایش پوشیده است، صدیق و کسی که عبایش کوتاه است، زندیق باشد بلکه آن در تمام صنف‌های امت محمد  صلی الله علیه و سلم وجود دارد هنگامی که اهل بدعت ظاهری و گناه نباشد پس در اهل قرآن، اهل علم در اهل جهاد و شمشیر و در اهل تجارت و صنعت و زراعت یافت می‌شود».