اولیاء خداوند مخصوص هیچ لباس و هیئتی نیستند اولیاء خداوند از غیر خودشان در میان مردم بر آنچه نزد اهل علم و تحقیق از اهل سنت بیان شده است به وسیله لباس و شکلشان تمییز داده نمی شوند.
بعضی از امامان صاحب کتاب در باره اولیاء گفته اند:
(ولیس لأولیاء الله شیء یتمیزون به عن الناس فی الظاهر من الأمور المباحات، فلا یتمیزون بلباس دون لباس إذا کان مباحا، ولا بحلق شعر أو تقصیره أو ضفره إذا کان مباحا. کما قیل کم من صدیق فی قباء، وکم من زندیق فی عباء، بل یوجدون فی جمیع أصناف أمه محمد صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلِّم إذا لم یکونوا من أهل البدع الظاهره والفجور، فیوجدون فی أهل القرآن، وأهل العلم، یوجدون فی أهل الجهاد والسیف، ویوجدون فی التجاره والصناع والزراع).
برای اولیاء خداوند در ظاهر چیزی از کارهای مباح نیست که بتوان آنها را از مردم تشخیص داد و به وسیله جامه و لباس هنگامی که مباح باشد، قابل تشخیص نمی باشد و به وسیله تراشیدن موی سر، کم کردن یا دراز کردن آن هنگامی که مباح باشد قابل تشخیص نیستند. همچنانکه گفته شده چه بسا کسی که قبایش پوشیده است، صدیق و کسی که عبایش کوتاه است، زندیق باشد بلکه آن در تمام صنف های امت محمد صلی الله علیه وسلم وجود دارد هنگامی که اهل بدعت ظاهری و گناه نباشد پس در اهل قرآن، اهل علم در اهل جهاد و شمشیر و در اهل تجارت و صنعت و زراعت یافت می شود».
باطل بودن آنچه اهل غلو و افراط به آن معتقدند:
اولیاء خداوند معصوم نیستند و غیب نمی دانند و و توانایی این را ندارد که در مخلوقات تصرف کنند و مردم را برای تعظیم خود دعوت نمی نمایند یا از مردم نمی خواهند که چیزی از اموال و بخششهایشان را به آنها بدهند و هرکس آن را انجام دهد او ولی خدا نیست بلکه کذابی بسیار گنهکار و دوست شیطان می باشد. و الله تعالی اعلم.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین