عَنْ عُقْبَهَ بْنَ عَامِرٍ الْجُهَنِیَّ رضی الله عنه قَالَ: ثَلَاثُ سَاعَاتٍ کَانَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم یَنْهَانَا أَنْ نُصَلِّیَ فِیهِنَّ، أَوْ أَنْ نَقْبُرَ فِیهِنَّ مَوْتَانَا: «حِینَ تَطْلُعُ الشَّمْسُ بَازِغَهً حَتَّى تَرْتَفِعَ، وَحِینَ یَقُومُ قَائِمُ الظَّهِیرَهِ حَتَّى تَمِیلَ الشَّمْسُ، وَحِینَ تَضَیَّفُ الشَّمْسُ لِلْغُرُوبِ حَتَّى تَغْرُبَ».[۱]
عقبه بن عامر رضی الله عنه میگوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم ما را از خواندن نماز و دفن مردههایمان در سه وقت نهی میکرد: ۱- هنگام طلوع آفتاب تا زمانیکه بالا نیامده است. ۲- هنگامیکه خورشید وسط آسمان است تا وقتیکه مایل نشده است. ۳- هنگامیکه خورشید برای غروب مایل میشود تا اینکه غروب نماید.
[۱]– مسلم حدیث شماره ۸۳۱