وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
اندکی پیش از ظهور دجال، مسلمانان دارای عظمت و شکوهی خواهند بود و چنان بر می آید که هدف ظهور دجال پایان دادن به این عظمت و قدرت است. در آن روزگار مسلمانان با روم (ایتالیا) صلح می کنند و همه مسلمانان و رومی ها علیه یک دشمن مشترک می جنگند و پیروز می شوند. سپس جنگ میان مسلمانان و صلیبی ها شروع می شود. در سنن ابی داود از ذی مخبر رضی الله عنه نقل شده: از رسول خدا صلى الله علیه وسلم شنیدم که می فرمود:
ستصالحون الروم صلحا آمنا فتغزون أنتم وهم عدوا من ورائکم فتنصرون وتغنمون وتسلمون ثم ترجعون حتى تنزلوا بمرج ذی تلول فیرفع رجل من أهل النصرانیه الصلیب فیقول: غلب الصلیب فیغضب رجل من المسلمین فیدقه فعند ذلک تغدر الروم وتجمع للملحمه ” وزاد بعضهم: ” فیثور المسلمون إلى أسلحتهم فیقتتلون فیکرم الله تلک العصابه بالشهاده) (۱)
(در آینده نزدیک شما مسلمانان با رومی ها صلح مسالمت آمیزی را انجام می دهید، شما و آنها در برابر دشمن متحد شده و علیه آن می جنگید، در نهایت پیروز می شوید. اموال غنیمت را بدست می آورید، سپس به سوی خانه و کاشانه به راه می افتید تا به «مرج ذی تلول» می رسید، در آنجا توقف می کنید، یک مرد نصرانی صلیب را بر می دارد و می گوید: صلیب غلبه پیدا کرده است. مردی از مسلمانان به خشم می آید و صلیب را می شکند و آنگاه رومی ها با مکر و حیله علیه مسلمانان آماده جنگ می شوند).
در روایت دیگر آمده: مسلمانان با اسلحه های خود حمله می کنند، درگیری شروع می شود و خداوند این گروه از مسلمانان را به مقام بلند شهادت می رساند.
آن روزها شما خواهید دید که مسلمانان قدرتمند هستند، آنان جهاد می کنند و پیروز می شوند و به سلامت به خانه های شان بر می گردند و می بینند آنان به هر قیمت پای بند دین خود هستند. نصرانی وقتی که صلیب را بلند می کند چنین می پندارد که پیروزی مسلمانان در سایه ی صلیب بوده و به خاطر آن تحقق یافته است. مسلمان غیرتمندی بلند شده و صلیب را می شکند و گروه مسلمانان با برداشتن اسلحه های خود به رومی ها حمله می برند و با وجود کمی لشکر به جنگ و پیکار می پردازند، رسول الله صلى الله علیه وسلم آنها را شهید می داند و خداوند این شهادت را موجب تکریم و تعظیم آنها قرار می دهد. رومی ها علیه مسلمانان مکر و حیله می کنند و جریانات بعدی باعث وقوع جنگ و کشتار و خون ریزی می شوند.