یک معلم و استاد علوم دینی در حقیقت باید امور زیر را رعایت نموده و دارای اوصاف مذکور در ذیل باشد :
۱- مخلص باشد.
۲- عامل و ملتزم باشد .
۳- متقی و پرهیز کار باشد .
۴- خوش اخلاق و خوش رفتار باشد .
۵- مهارت علمی داشته باشد.
۶- مهارت در تدریس داشته باشد.
۷- مهارت در مدیریت کلاس داری داشته باشد .
۸ – دنیا دوست و مادی گرا نباشد.
۹ – معلمی و استادی را شغل اصلی و محبوبش بداند.
۱۰ – در تدریس جدی باشد .
۱۱- همه طلاب را با یک چشم ببیند .
۱۲- از روانشناسی و انسان شناسی به حد نیاز آگاهی و مهارت باشد .
۱۳ – اهل تحقیق و مطالعه باشد .
۱۴- درس را قبل از کلاس مطالعه و آمده کند.
۱۵- روزانه و یا هر چند روز یکبار درسها را از طلاب بپرسد .
۱۶- در تدریس و آسان سازی درس، تنبل ترین دانش آموزکلاس را مد نظر داشته باشد .
۱۷- در ابحاث علمی دروغگو و فریبنده نباشد .
۱۸- به هیچ نوع از انواع تعصب ( حزبی ، مذهبی ووو) گرفتار نباشد.
۱۹ – توان اعتراف به اشتباه را داشته باشد .
۲۰ – به دانش آموزانش فرصت های پیش رفت را فراهم کند.
۲۱- راهنمای واقعی در میدان عمل و پیشرفت برای دانش آموزان باشد .
۲۲- تلاشگر در حل مشکلات و رفع موانع پیشرفت علمی دانش آموزان باشد .
۲۳- غیبت گر سایر اساتید همکار و تخربکار نباشد.
۲۴- بیشتر نشان دهنده راه کارها مفید برای دانش آموزانش باشد تا انتقاد نمودن به آنها .
۲۵- در کلاس بجز درس مربوطه به دیگر امور و دیگر سخن ها نپردازد.
۲۶- در تدریس از تکنولوژی روز و روش های متخلف تدریسی استفاده کند.
۲۷ – دلسوز باشد و همانند پدر و مادر به دانش آموزانش برخورد کند.