بخاری، باب: [الجِهَادُ مِنَ الإِیمَانِ]
۱۷۴- «عَنْ أَبَیْ هُرَیْرَهَ رضی الله عنه عَنِ النَّبِیِّ صلی الله علیه و سلم قَالَ: انْتَدَبَ اللَّهُ لِمَنْ خَرَجَ فِی سَبِیلِهِ، لاَ یُخْرِجُهُ إِلَّا إِیمَانٌ بِی وَتَصْدِیقٌ بِرُسُلِی، أَنْ أُرْجِعَهُ بِمَا نَالَ مِنْ أَجْرٍ أَوْ غَنِیمَهٍ، أَوْ أُدْخِلَهُ الجَنَّهَ، وَلَوْلاَ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِی مَا قَعَدْتُ خَلْفَ سَرِیَّهٍ، وَلَوَدِدْتُ أَنِّی أُقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ أُحْیَا، ثُمَّ أُقْتَلُ ثُمَّ أُحْیَا، ثُمَّ أُقْتَلُ».
- «از ابوهریره رضی الله عنه از پیامبرصلی الله علیه و سلم روایت شده است که فرمودند: «خداوند میفرماید: برای کسی که در راه او از منزل بیرون آید و سبب بیرونآمدنش جز ایمان به من و تصدیق فرستادگانم نباشد، ضمانت میکنم که او را با آنچه از پاداش یا غنیمت جنگی به دست آورده است، [به خانهاش] برگردانم، یا این که او را [با درجهی شهادت]، داخل بهشت کنم» و اگر بر امتم سخت و گران نمیبود، پشت هیچ سریهای نمینشستم (یعنی در هر سریهای شرکت میکردم، و این شرکت کردن من در هر سریهای دلالت بر فرض عین بودن آن میکرد که بر امتم مشقتآمیز بود) و آرزوی من این است و دوست دارم که در راه خدا جهاد کنم و کشته شوم، سپس زنده شوم، پس جهاد کنم و کشته شوم، سپس زنده شوم، پس جهاد کنم و کشته شوم».