عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ، قَالَ: أَتَى النَّبِیَّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ رَجُلٌ أَعْمَى، فَقَالَ: یَا رَسُولَ اللهِ، إِنَّهُ لَیْسَ لِی قَائِدٌ یَقُودُنِی إِلَى الْمَسْجِدِ، فَسَأَلَ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَنْ یُرَخِّصَ لَهُ، فَیُصَلِّیَ فِی بَیْتِهِ، فَرَخَّصَ لَهُ، فَلَمَّا وَلَّى، دَعَاهُ، فَقَالَ: «هَلْ تَسْمَعُ النِّدَاءَ بِالصَّلَاهِ؟» قَالَ: نَعَمْ، قَالَ: «فَأَجِبْ».
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که:
مرد نابینایی به رسول الله ﷺ گفت: من کسی را ندارم که مرا به مسجد بیاورد؛ آیا میتوانم در خانه، نماز بخوانم؟
پیامبر ﷺ به او گفت:
[ هَلْ تَسْمَعُ النِّدَاءَ بِالصَّلَاهِ؟ قَالَ: نَعَمْ. قَالَ: فَأَجِبْ ].
«آیا اذان را میشنوی»؟
گفت: بله.
پیامبر ﷺ فرمود: «پس باید به مسجد بیایی».
صحیح مسلم/۶۵۳ .