وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
از معاذ بن جبل رضی الله عنه روایت است که:
کُنتُ رِدْفَ النَّبیِّ ص عَلَى حِمارٍ فقال: «یَا مُعَاذُ هَل تَدری مَا حَقُّ اللَّه عَلى عِبَادِهِ، ومَا حَقُّ الْعِبادِ عَلى اللَّه؟»
قلت: اللَهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَم.
قال: «فَإِنَّ حَقَّ اللَّهِ عَلَى العِبَادِ أَن یَعْبُدُوه، وَلا یُشْرِکُوا بِهِ شَیْئا، وَحقَّ العِبادِ عَلى اللَّهِ أَنْ لا یُعَدِّبَ مَنْ لا یُشِرکُ بِهِ شَیْئًا».
فقلت: یا رسولُ اللَّهِ أَفَلا أُبَشِّرُ النَّاس؟
قال: «لا تُبَشِّرْهُم فَیَتَّکِلُوا».
ترجمه: معاذ بن جبل رضی الله عنه می‌گوید: پشتِ سرِ پیامبر صلی الله علیه وسلم بر الاغی سوار بودم. پیامبرصلی الله علیه وسلم فرمود:
«ای معاذ! آیا می‌دانی حق الله بر بندگان، و حق بندگان بر الله چیست؟»
گفتم: الله و پیامبرش داناترند.
فرمود: «حقّ الله بر بندگان، این است که او را عبادت کنند و چیزی را شریکش نسازند؛ و حق بندگان بر الله، این است که کسی را که به او شرک نمی‌ورزد، عذاب نکند».
گفتم: ای رسول‌خدا! آیا این مژده را به مردم برسانم؟
فرمود: «خیر؛ این مژده را مگو. زیرا بیم آن می‌رود که بر این مژده، تکیه کنند و عمل را ترک نمایند».
شیخین (=بخاری و مسلم) این حدیث را در «صحیحین» روایت کرده‌اند.(بخاری۲۸۵۶ _ مسلم ۳۰)