اهمّیت مشورت
کسی که به موضوع مشورت از دیدگاه قرآن کریم و نیز نتایج مفید آن توجّه نماید، قطعاً به اهمّیت و جایگاه این اصل مهم در نظام سیاسی اسلام پی خواهد برد و در این زمینه، هیچ تردیدی نخواهد داشت. میتوان اهمّیت مشورت را چنین خلاصه کرد:[۱]
- توصیف مؤمنان با ویژگی مشورت در میان دو رکن مهم از ارکان اسلام؛ یعنی نماز و زکات آمد، چنانکه در توضیح آیۀ ۳۸ سورۀ «شوری» این نکته بیان گردید. آوردن مطلب مزبور با چنین اسلوب و سیاقی بیانگر اهمّیت فراوان و بزرگی آن است.
- اگر کاری از طریق مشورت صورت گیرد، ضریب خطا و اشتباه در آن کمتر، ولی رسیدن به حقیقت بیشتر میشود. فرد حاکم هر اندازه که عاقل و آگاه و باتجربه باشد، بازهم محدود به نقائص بشری خویش است که هرگز از وی جدا نمیشوند.
- در حقیقت، مشورت نوعی تقسیم کار و مسؤولیّت است و نتیجهاش هرچه باشد، بر دوش یک نفر نیست، بلکه همگی در آن سهیمند و اگر نتیجهاش برخلاف میلشان باشد، یکدیگر را سرزنش نمیکنند و اختلافی پیش نمیآید.
- در جامعهای که مشورت براساس شریعت صورت گیرد، افرادش در برابر مسائل دینی و دنیوی خویش احساس مسؤولیّت میکنند و این جامعه از کممسؤولیّتی یا نبود آن در مسائل مهم و ضروری مسلمانان رنج نمیبرد.
- مشورت باعث حفاظت جامعه از اضطراب و پریشانی شده و اعتماد را در میان حاکم و مردم ایجاد میکند و در نتیجه، کینهها را از بین برده و قطع رابطه و اختلافها را میزداید. مشورت دریچه و سوپاپ اطمینان و مانع فتنهها و آشوبهاست، زیرا از این طریق، مسائل و موضوعات توسّط صاحبنظران و عالمان و بزرگان بررسی میشود و در نتیجه، به آنها عمل میشود یا اینکه ترک میگردند، که در هردو حالت، اشخاص راحت و آسودهاند و کینهها از بین میرود و بدین وسیله، ارتباط، برادری، محبّت، الفت و مهربانی میان حاکم و مردم در جامعه آشکار و برقرار است.
- تاریخ نشان میدهد بهترین دوران مسلمانان زمانی بوده که شریعت الهی اجرا شده و اصل مشورت در زندگیشان رعایت گشته است، امّا بدترین احوال هنگامی بوده که مشورت رعایت نگشته و خودرأیی و دیکتاتوری که منجر به اختلافات و فتنههای زیادی شده، در جامعۀ اسلامی منتشر و هویدا بوده است.[۲]
[۱]– نک: النّظام السّیاسی فی الإسلام، صص ۸۵- ۸۹؛ فقه الشّوری؛ دراسه تأصیلیّه نقدیّه، صص ۵۶- ۶۱٫
[۲]– نک: النّظام السّیاسی فی الإسلام، صص ۱۳۵- ۱۳۸٫