اهل سنت و جماعت

• «السنه» در لغت به معنای راه و روش، رفتار و منش می­ باشد چه این راه و روش و رفتار نیک باشد یا بد.[۱]

و در حدیث آمده است که رسول الله  صلی الله علیه و سلم فرمودند: «مَنْ سَنَّ فِی الْإِسْلَامِ سُنَّهً حَسَنَهً، فَلَهُ أَجْرُهَا، وَأَجْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا مِن بَعدِه مِنْ غَیْرِ أَنْ یَنْقُصَ مِنْ أُجُورِهِمْ شَیْئًا، وَمَنْ سَنَّ فِی الْإِسْلَامِ سُنَّهً سَیِّئَهً، فَعَلَیْهِ وِزْرُهَا، وَوِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا مِن بَعدِه مِنْ غَیْرِ أَنْ یَنْقُصَ مِنْ أَوْزَارِهِمْ شَیْئًا»[۲]: «هرکس در اسلام راه و روش نیکی را بنیان نهد، پاداش آن­را دریافت می­کند و نیز پاداش کسانی را که پس از او به آن عمل می­کنند، دریافت می­کند بدون اینکه چیزی از اجر و پاداش آنها کاسته شود. و هرکس در اسلام راه و روش بدی بنیان نهد، گناه آن­را بر دوش خواهد کشید و همچنین گناه تمام کسانی را که پس از او به آن عمل کنند، بر دوش خواهد داشت بدون اینکه چیزی از گناه آنان کاسته شود.»

• «السنه» در شریعت: چون در شریعت کلمه «السنه» اطلاق شود مقصود از آن اموری است که رسول الله صلی الله علیه و سلم به آنها امر و یا از آنها نهی کرده­ اند و قولا و عملا به سوی آن تشویق نمودند و قرآن در این موارد سخن نگفته است.

و بر این اساس است که در دلایل شرعی می­گویند: کتاب و سنت، یعنی قرآن و حدیث.[۳]

• سنت در اصطلاح: تعریف اصطلاحی سنت بر حسب اختلاف اهل هر فن متفاوت است.

 

 

[۱] – النهایه فی غریب الحدیث: ۲/۴۰۹؛ ابن اثیر، المصباح المنیر: ۲۹۲

[۲] – مسند احمد: ۱۹۱۷۹؛ مسلم: ۵/۷۰۲ و ۴/۲۰۵۹ و…

[۳] – النهایه، ابن اثیر: ۲/۴۰۹