اهل سنت معتقدین همان شریعتی هستند که رسول الله صلی الله علیه وسلم آن را در تمام ابعاد دین پایهریزی کرد؛ که شامل عقیده وباورها، برنامههای تحقیقی پژوهشی، رفتاری، عبادات، مقاصد و سیاستهای شرعی و غیره میشود.
-(از این رو سنت همانند شریعت است. و سنت آن است که رسول الله صلی الله علیه وسلم آن را شریعت و روش قرار داده باشد. گاه سنت به عقایدی که ایشان پَی ریزی کردهاند اطلاق میشود و گاه مراد از سنت، شریعت و اعمالی است که او صلی الله علیه وسلم ارزانی داشته است؛ گاهاً هم هر دو معنا منظور است. لفظِ سنت، همانند کلمهی «الشرعه» دارای چندین معناست. از همین رو ابن عباس رضی الله عنهما و دیگران در تفسیرِ «شِرْعَهً وَمِنْهَاجًا» میگویند: «سنت و راه و روش». یعنی «شرعه» را به سنّت و «منهاج» را به روش تفسیر نمودهاند. «سنت» و «شِرعَهً» گاه در عقاید و اقوال است و گاه در مقاصد و رفتار. اولی، در روش علم و کلام کاربرد دارد و دومی، در روش حال و سماع؛ و برخی اوقات هم در روشِ عبادات ظاهری و سیاست کشورداری به کار میرود[۱].
[۱]– همان: ج۱۹ ص ۳۰۷.