تعریف شِرک:
«شرک یعنی انباز و شریک گرفتن بااللّه، در ربوبیت یا عبادت یا اسماء و صفات».
شرکِ اکبر:
«عبارت است از پرستش غیراللّه یا انجام دادن پارهای از عبادات برای غیراللّه و یا قرار دادن شریک در عبادت اللّه و این نوع شرک، انسان را از دایره اسلام، خارج میسازد».
[مانند:پرستش بتها، قبرها و مردگان؛توکل کنندگان بر پیران یامردگان یا چیزهای دیگر].
شِرک اصغر:
«که شارع آنرا شرک نامیده است ولی بحدی نیست که با شرک اکبر برابری بکند».
[مانند:پوشیدن انگشتر؛مهره های شفا و نخ و سوگند خوردن به غیر اللّه].
شرک خفی
[مانند: ریا و تظاهر و غیره].
ای مسلمان:
مواظب باش ایمان خود را با لکه های ننگین شرک آلوده نکنی؛شرک ظلم عظیم و گناه نابخشودنی ست.
اللّه متعال میفرماید:
«بیگمان اللّه این را که به او شرک آورده شود نمی آمرزد و فروتر از آن را بر هر که بخواهد میبخشاید و هر کس به اللّه شرک ورزد قطعا دچار گمراهى دور و درازى شده است».
(نساء/۱۱۶).