هیچ شکی نیست که در شناخت شرک و کفر، اسباب، وسایل و انواع آن برای مسلمان فایدههای بزرگی نهفته است. هنگامی که آن را شناخت به معرفتی دست مییابد که از وراء آن سلامتی از این بدیها و نجات از آن آفات را به دنبال دارد. و الله سبحانه و تعالی دوست دارد که راه حق شناخته شود تا آن دوست داشته شده و وارد آن شوند. و دوست دارد که راههای باطل شناخته شوند تا از آن دوری گزینند و از آن متنفر باشند.
و مسلمان همانگونه که طالب شناخت راه خیر و نیکی است تا خود را با آن تطبیق دهد طالب شناخت راههای بدی است تا از آنها حذر نماید. و برای همین در صحیحین از حذیفه بن یمان رضی الله عنهم ثابت است که گفت: «کَانَ النَّاسُ یَسْأَلُونَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ عَنْ الْخَیْرِ وَکُنْتُ أَسْأَلُهُ عَنْ الشَّرِّ مَخَافَهَ أَنْ یُدْرِکَنِی»[۱] «مردم از رسول خدا صلی الله علیه و سلم درباره امور خیر میپرسیدند و من از بدیها میپرسیدم که مبادا گرفتار آنها شوم» و عمر بن خطابس میفرماید: «إنما تنقض عرى الإسلام عروه عروه إذا نشأ فی الإسلام من لا یعرف الجاهلیه» «هنگامی که در اسلام مردمانی پیدا شوند که جاهلیت را نشناسند ریسمان محکم اسلام رشتههایش یکی یکی از بین میرود». و قرآن کریم پر از آیاتی است که روشن کننده شرک و کفر و ترساندن از در افتادن به آن دو میباشد که نشان دهنده سرانجام بد آن دو در دنیا و آخرت است. بلکه آن یکی از اهداف بزرگ قرآن کریم و سنت مطهر میباشد. همانطور که الله تعالی میفرماید: ﴿وَکَذَٰلِکَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓیَٰتِ وَلِتَسۡتَبِینَ سَبِیلُ ٱلۡمُجۡرِمِینَ ۵۵﴾ [الأنعام: ۵۵]. «و بدینگونه آیات را به روشنی بیان میداریم تا راه مجرمان و گنهکاران روشن شود».
[۱] صحیح البخاری برقم (۷۰۸۴)، وصحیح مسلم برقم (۱۸۴۷).