اندکی تفکر

{یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ

فَتَبَیَّنُوا وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَىٰ إِلَیْکُمُ السَّلَامَ لَسْتَ

مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا فَعِنْدَ اللَّهِ

مَغَانِمُ کَثِیرَهٌ ۚ کَذَٰلِکَ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ

عَلَیْکُمْ فَتَبَیَّنُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ کَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا}.

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که

(برای جهاد) در راه خدا به مسافرت رفتید

تحقیق کنید (که با چه کسانی می‌جنگید. آیا

مسلمانند یا کافر) و به کسی که به شما سلام

کرد (و سلام نشانه‌ی پذیرش اسلام است)

مگوئید تو مؤمن نیستی و جویای مال دنیای

(او) باشید. (بلکه سلام آنان را بپذیرید و پاسخ

گوئید و بدانید) که در پیش خدا غنائم فراوانی

است (و آن را برای شما تهیّه دیده است و

بسی بهتر از ثروت و غنیمت دنیای فانی

است). شما پیش از این، چنین بودید (و کفر را

گردن نهاده بودید و جنگهای شما تنها انگیزه‌ی

غارتگری داشت.) ولی خداوند بر شما منّت

نهاد (و نعمت اسلام را نصیبتان کرد) پس (به

شکرانه‌ی این نعمت بزرگ) تحقیق کنید. بیگمان

خداوند از آنچه می‌کنید باخبر است.

(سوره نساء، آیه ۹۴).