امیرالمؤمنین عمر فاروق رضیاللهعنه کسی است هنگام ورود به بیتالمقدس از ادای نماز در کلیسا اجتناب میکند تا مبادا مسلمانان با استناد به این عمل، اماکن عبادی مسیحیان را مورد تعرض قرار داده و آن را تبدیل به مسجد کنند.
امیرالمؤمنین عمر فاروق رضیالله بزرگمردی است که به اذعان مؤرخان منصف و آگاه، دوران خلافتش سد محکمی بود در مقابل تمامی فتنهها که با شهادتش دربهای فتنه و مصیبت بر امت اسلام گشوده شد.
امیرالمؤمنین عمر فاروق رضیاللهعنه کسی است که خداوند متعال بهوسیلهی او پایههای حکومت چندصدسالهی ساسانیان را که در واقع مانعی بزرگ بین دین مبین اسلام و ایرانیان آنزمان بود، متزلزل کرد و درهم شکست؛ حکومتی که «خسرو پرویز»، یکی از پادشاهان ساسانی، نامهی پیامبر عظیمالشأن اسلام را که دعوت به سوی توحید و یکتاپرستی و رسیدن به سعادت دنیا و آخرت بود، پاره کرد.
امیرالمؤمنین عمر فاروق رضیاللهعنه کسی است که یک ملت را از یک نظام حکومتی موروثی که قرون متمادی مردم را از حقوق اولیهشان محروم کرده بود، نجات داد.
امیرالمؤمنین عمر فاروق رضیاللهعنه کسی است که با سپاهیانش که بهجز اعلای کلمهالله هیچ چشمداشت دنیوی نداشتند، مردم ایران را از چنگال خرافات، بدعت ورسومات.
جاهلانهای نجات داد که همچون عفریتهای بر قلب و عقل مردم آنزمان مسلط شده بود.
امیرالمؤمنین عمر فاروق رضیاللهعنه کسی است که پس از فتح ایران، اسامی شهرهای آن را تغییر نداد؛ «مکران»، «خراسان»، «اصفهان»، «طوس»، «کرمان» نام برخی از شهرهای ایران هستند که پیش از ورود اسلام به این کشور نیز با همین نامها یاد میشدند.
امیرالمؤمنین عمر فاروق رضیاللهعنه کسی است که بزرگترین احسان را در حق من و هموطنان ایرانیام انجام داده است؛ او دروازههای اسلام و علوم اسلامی را در مقابل ایرانیان گشود تا امروز ما مردم ایران ظهور علما، نوابغ و شخصیتهای بزرگ ایرانی مسلمانی که در طول تاریخ بعد از اسلام افتخار آفریدهاند را به رخ جهانیان بکشیم.
و چه زیبا، منصفانه، مطابق عقل سلیم و فطرت سالم است که مسلمانان کشور من، خود را مدیون احسانات امیرالمؤمنین عمر فاروق رضیاللهعنه؛ این بزرگمرد عدالت، انصاف و شجاعت و نماد حکومتداری اسلامی بدانند و بهخاطر نعمت بزرگ ایمان و اسلام که نصیبشان شده است بهجز نیکی از او یاد نکنند.