امید به رحمت خدا

وقتی آیه­ی ﴿وَرَحۡمَتِی وَسِعَتۡ کُلَّ شَیۡءٖۚ﴾ نازل گشت، شیطان گفت: من نیز به رحمت الهی امیدوارم، یهود و نصاری نیز امیدوار شدند. وقتی‌که قسمت دوّم آیه نازل شد ﴿…فَسَأَکۡتُبُهَا لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ وَیُؤۡتُونَ ٱلزَّکَوٰهَ وَٱلَّذِینَ هُم بِ‍َٔایَٰتِنَا یُؤۡمِنُونَ﴾ یعنی: «کسانی‌که از شرک بپرهیزند و زکات بدهند و به آیات ما ایمان بیاورند..» شیطان نااُمید گشت و وقتی‌که قسمت سوّم آیه نازل شد ﴿ٱلَّذِینَ یَتَّبِعُونَ ٱلرَّسُولَ ٱلنَّبِیَّ ٱلۡأُمِّیَّ﴾ [الأعراف: ۱۵۷] یعنی: «کسانی‌که از پیامبر اُمتی پیروی کنند». یهودی‌ها و نصرانی‌ها ناامید شدند به این ترتیب مؤمن باید راضی و شکرگذار خداوند متعال باشد.