اموری که مسلمان را از دایره اسلام خارج ساخته و ایمانش را نقض می کند چیست؟

اموری که مسلمان را از دایره اسلام خارج نموده ایمانش را نقض می کند از قرار ذیل است:

شریک قرار دادن با خداوند متعال در عبادت، مانند: غیر از خدا خواستن، یا به مخلوقی امید کردن یا از وی ترسیدن، یا دوستی با مخلوق مانند محبت با خداوند و یا بیشتر از آن، یا شباهت دادن مخلوقی با خالق، و یا اینکه عبادتی برای غیر الله تعالی اداء گردد مانند قربانی، نذر و غیره، و اینگونه اشخاص مشرک بوده داخل شدن جنت بر آنها حرام است و دوزخ جایگاه ابدی شان خواهد بود خداوند میفرماید:

{إِنَّهُ مَن یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّهُ عَلَیهِ الْجَنَّهَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ} المائده: ۲۷٫
ترجمه: «بیگمان هر کس شریکی برای خدا قرار دهد، خدا بهشت را بر او حرام کرده است و جایگاه او آتش است».

کسی که میان خود و پروردگارش واسطه را قرار داده از آنها شفاعت میطلبد یا بر آنها توکل می نماید، به اجماع امت اسلامی کافر است.
کسی که مشرکان و کافران را کافر نگوید یا در کفر آنان شک کند و یا اینکه راه، روش و مفکوره آنان را صحیح گفته و بهتر بداند، کافر است.

کسی که معتقد باشد اینکه راه و روش و مفکوره های دیگران بهتر و کاملتر از هدایات و رهنمود های پیامبر گرامی محمد صلی الله علیه وسلم است یا حکم آنان را بر حکم پیامبر صلی الله علیه وسلم ترجیح داده آنرا صحیح بخواند کافر است، مانند کسانیکه حکم طاغوت ها و مستکبران روی زمین را بهتر از اسلام میدانند.
کسی که با رهنمود و اوامر پیامبر صلی الله علیه وسلم

بغض و کینه می ورزد هر چند به آن عمل کند، کافر است چنانکه خداوند می فرماید:
{ذَلِکَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَکَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ} محمد: ۲۸٫
ترجمه: «بدان خاطر است که آنان بدنبال چیزی می روند که خدای را بر سر خشم میآورد، و از چیزی که موجب خوشنودی او است ناپسندی می کنند».

کسی که به امری از امور دین اسلام توهین کند یا به آن تمسخر کند کافر است، خداوند در مورد چنین اشخاص میفرماید: {قُلْ أَبِاللّهِ وَآیَاتِهِ وَرَسُولِهِ کُنتُمْ تَسْتَهْزِؤُونَ لاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ کَفَرْتُم بَعْدَ إِیمَانِکُمْ} التوبه: ۶۵- ۶۶٫
ترجمه: «بگو: آیا به خداوند و آیات او و پیغمبرش بازی و شوخی می کردید؟! عذر خواهی نکنید، شما پس از ایمان آوردن کافر شده اید».

کسی که جادو کند و یا به آن راضی شود کافر است مانند اختلاف افگنی میان دو دوست و یا نزدیک سازی میان دو شخص توسط جادو، خداوند در مورد کفر جادوگران چنین میفرماید: {وَمَا یُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى یَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَهٌ فَلاَ تَکْفُرْ} بقره: ۱۰۲٫
ترجمه: « آندو فرشته به هیچ کس چیزی نمی آموختند، مگر اینکه پیشاپیش به او میگفتند: ما وسیله آزمایش هستیم کافر نشو»

کسی که در برابر مسلمانان باکفار کمک و همکاری نموده و از آنها پشتیبانی می کند کافر است خداوند در مورد چنین مردمان می فرماید: {وَمَن یَتَوَلَّهُم مِّنکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ} المائده: ۵۱٫
ترجمه: « هر کس از شما با ایشان «یهود و نصاری» دوستی ورزد بیگمان او از زمره ایشان به شمار میرود، و شک نیست که خداوند افراد ستمگر را هدایت نمیکند».