(۱)شخصی که احتیاج به غسل داشته باشد یعنی جنب است یا زنی که دارای حیض یا نفاس است داخل شدن ایشان به مسجد حرام است.دیوانه یا طفلی که گمان غالب میرسد که مسجد از داخل شدن او به نجاست الوده میگردد و داخل کردنش نیز در مسجد حرام است.
(۲)بردن چیز ناپاک در مساجد یا استعمال روغن و نفت و غیره نجس در مسجد ناجائز است.
(۳)در مسجد بول و براز نمودن یا حجامت (خون کشیدن)و مجامعت و مقاربت حرام است،خانه زیر زمینی مسجد و سقف آن در حکم مسجد است.
(۴)در مسجد جنگ و جدال ،زدو خورد،شور و شغف،دشنام وبدگویی گناه شدید است.
(۵)در مسجد آب دهان و بلغم انداختن و وضوء گرفتن ناجائز است اگر چه اب مستعمل در ظرفی جمع شود.
(۶)در مسجد معاملات دنیوی و سخن دنیا ممنوع است.ذکر و تلاوت قرآن ،دعاء و استغفار بصدای بلند در مسجد نیز خلاف سنت است.
(۷)آوردن میت در مسجد و بر او نماز خواندن مکروه است ،البته اگر جنازه و امام و چندی از مقتدیها خارج از مسجد و اکثر مردم در داخل مسجد باشند جائز است.
(۸)مساجد را عبورگاه مردم ساختن جائز نیست.درهای مسجد را قفل زدن هم ممنوع است و اگر محافظت آن مطلوب است باید خادمی متعین کرده شود.
(۹)خوردن و آشامیدن چیز بدبو یا در جیب گذاشتن و به مسجد آمدن درست نیست و لباس چرکین و پوسیده پوشیدن و با حالیکه عرق کرده به مسجد آمدن نیز صحیح نیست.
(۱۰)درمسجد اشعار خواندن و خوراک خوردن و خوابیدن صحیح نیست. البته بر معتکف و مسافر خوردن خوابیدن در مسجد جائزاست.
(۱۱)بچه ها را تعلیم قران با جرت در مسجد هم صحیح نیست.
(۱۲)هر عمل و حرکتی که در مسجد موجب اذیت نمازخوانان شود یا در عبادت خللی واقع گردد ناجائز است.