امام علی سفارش به پیروانش در پیروی از کتاب و سنت، و شرک نیاوردن به خداوند یا سرزنش و بدگویی از درگذشتگان

امام علی سفارش به پیروانش در پیروی از کتاب و سنت، و شرک نیاوردن به خداوند یا سرزنش و بدگویی از درگذشتگان

حضرت على فرمود: «قرآن داراى ظاهرى زیبا و شگفت انگیز و باطنى پرمایه و عمیق است؛ نکات شگفت‏آورِ آن فانى نگردد و اسرار نهفتۀ آن پایان نپذیرد؛ هرگز تاریکیهاى جهل و نادانى جز به ‏آن رفع نخواهد شد»[۱۱۸].

همچنین فرمود: «اما وصیت من [نسبت به خدا] آن است که چیزى را شریک خدا قرار ندهید، و نسبت به پیامبرص این است که سنّت و شریعتِ او را ضایع نکنید. این دو ستونِ محکم را بر پا دارید، و این دو چراغ را فروزان نگهدارید، و تا آن زمان که از حق منحرف نشده‌اید، سرزنشى نخواهید داشت»[۱۱۹].

و فرمود: «قرآن فرمانده‌اى بازدارنده، و ساکتى گویا، و حجت خدا بر مخلوقات است. خداوند پیمانِ عمل کردن به قرآن را از بندگان گرفته و آنان را در گرو دستوراتش قرار داده است. نورانیت قرآن را تمام، و دین خود را به وسیلۀ آن، کامل فرمود، و پیامبرش را هنگامى از جهان بُرد که از تبلیغِ احکامِ قرآن فراغت یافته بود»[۱۲۰].

حضرت على فرمود: «همانا خداوند سبحان کسى را به چیزى چون قرآن پند نداده است، [زیرا] که قرآن ریسمان استوار خدا، و وسیلۀ امین است. در قرآن بهار دل، و چشمه‌هاى دانش است. براى قلب، جایى جز قرآن نتوان یافت، به ویژه، در جامعه‌اى که بیداردلان درگذشته‌اند و غافلان و تغافل‌کنندگان حضور دارند. پس هر جا که نیکى دیدید یارى کنید، و هر گاه چیز بد و ناروایى مشاهده کردید، دورى گزینید، زیرا پیامبر اسلامص همواره مى‌فرمود: «اى فرزند آدم، کار نیک را انجام ده، و کار بد را واگذار، اگر چنین کنى در راه راست الهى قرار خواهى داشت»»[۱۲۱].

حضرت على فرمود: «بر شما باد عمل کردن به قرآن، که ریسمان محکم الهى، و نورِ آشکار و درمانى سودمند است، که تشنگى را فرونشانَد. نگهدارندۀ کسى است که به آن تمسک جوید و نجات‌دهندۀ آن کس است که به آن چنگ آویزد؛ کجى ندارد تا راست شود، و گرایش به باطل ندارد تا از آن باز گردانده شود، و تکرار و شنیدنِ پیاپى آیات، کهنه‌اش نمى‌سازد، و گوش از شنیدن آن خسته نمى‌شود. کسى که با قرآن سخن بگوید، راست گفته و هر کس بدان عمل کند، پیشتاز است»[۱۲۲].

[۱۱۸]- خطبه ۱۸. [۱۱۹]- نامه ۲۳. [۱۲۰]- خطبه ۱۸۳. [۱۲۱]- خطبه ۱۷۶. [۱۲۲]- خطبه ۱۵۶.