در زمان حیات رسول خدا صلی الله علیه وسلم مردم تـابع قـرآن و سـنت ایشـان بودنـد، و بعدها در زمان خلفا و صحابه و حتی تابعین نیز همه تابع قرآن و سنت نبوی بودند
و چیزی بـا عنوان مذهب فلانی و فلانی در میان مردم وجود نداشت،
و اگر از کسی سؤ ال میشد: مذهب تو چیست؟ میگفت: من تابع کتاب و سنت هستم و بس..
و حتـی خـود ائمـه اربعـه نیـز تـابع کتاب و سنت بودند و مردم را از تقلید کردن نهی میکردند و حاضر نبودند که سخن آنها بر کتاب و سنت ترجیح داده شود،
چرا که آن بزرگواران با وجود علم و مجتهـد بودنشـان، بـاز خود را معصوم نمیدانستند .
پس برماست که ما نیز از روش سـلف صـالح پیـروی کنـیم و ازمذهب خاصی تقلید نکنیم.
حرمله بن یحیی میگوید: شافعی فرمود:
«هر بار که گفتم: حدیث صحیحی از پیامبر صلی الله علیه وسلم خلاف قول من ثابت شده، پس حدیث پیامبر صلی الله علیه وسلم اولی تر است و از من تقلید نکنید ».
و ابو ولید بن ابی جارود میگوید: شافعی فرمود:
«هرگاه حدیث صحیحی از رسـول خـدا صلی الله علیه وسلم ثابت گشت و من (قبلا) سخنی گفتـه باشـم، پـس از سـخن خـود بـازمی گردم و به حدیث عمل میکنم ».
و ربیع بن سلیمان میگوید: شنیدم که شافعی میفرمود:
«هرگاه حدیث صحیحی از رسول خدا صلی الله علیه وسلم ثابت گشت، پس آن حدیث اولی تر اسـت از اینکـه بـه قـول و رای دیگری عمل شود».