وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
امام شافعی رحمه الله می فرمایند: هر آنچه که من میگویم اگر مخالف حدیث صحیحی از رسول الله – صلى الله علیه وسلم -بود، قول رسول الله برای تبعیت اولی تر است و از من تقلید نکنید.
[السیر (تهذیبه) ٢/ ٨۴٨].
و می فرمایند: حق و دلیل را بر احدی عرضه نکردم جز اینکه از من پذیرفت و پیش من هیبت پیدا کرده واعتقاد به دوستی او پیدا کردم و کسی بر حق با من دچار زاویه گیری و دفع حق و مخالفت نشد جز اینکه از چشمم افتاد.
[صفه الصفوه ٢/ ۵۵٢].
و می فرمایند: هرگاه در کتابهای من، چیزی مخالف دستورات و فرمایشات رسول الله – صلى الله علیه وسلم -یافتید، همان حدیث را بگویید و حرف من را رها کنید.
[صفه الصفوه ٢/ ۵۵۶].
و می فرمایند: هر حرفی که زدم و از رسول الله حدیثی خلاف گفته های من یافتید، حدیث رسول الله اولی تر است از من تقلید نکنید.
[الحلیه (تهذیبه) ٣/ ١٢۵].
و می فرمایند: اگر از رسول الله سنتی یافتید پس از آن تبعیت کنید و به دنبال سخن هیچ شخص دیگری نباشید.
[الحلیه (تهذیبه) ٣/ ١٢۵].
امام حمیدی رحمه الله می فرمایند: روزی امام شافعی حدیثی را روایت کرد.
گفتم آیا به آن عمل می کنی؟ ایشان گفتند: آیا من را در حال خروج از کنیسه دیده ای؟ یا من زنار بسته ام؟ که حدیثی از رسول الله را بشنوم و به آن فتوا ندهم(و بدان عمل نکنم)!!!!!
[السیر (تهذیبه) ٢/ ٨۴٨].