امام باقر رحمه الله می گوید هرچه می خواهید از خدا بخواهید

ﻋﻦ ﺟﺎﺑﺮ ﺑـﻦ ﻳﺰﻳـﺪ ﺍلجعفی«ﻗـﺎﻝ: ﺧـﺪﻣﺖ
ﺳﻴﺪﻧﺎ ﺍﻹﻣﺎﻡ ﺃﺑﺎ ﺟﻌﻔﺮ محمد ﺑﻦ علی ثمان عشره ﺳـﻨﺔ فلما ﺃﺭﺩﺕ ﺍلخرﻭﺝ ﻭﺩﻋﺘـﻪ ﻭﻗﻠﺖ ﺃﻓﺪنی ﻓﻘﺎﻝ: ﺃﺑﻌﺪ ثمانیه عشره ﺳﻨﺔ ﻳﺎ ﺟﺎﺑﺮ؟ ﻗﻠﺖ ﻧﻌﻢ ﺇﻧﻜﻢ ﺑﺤﺮ ﻻ ﻳﻨﺰﻑ ﻭﻻ ﻳﺒﻠﻎ ﻗﻌﺮﻩ ﻓﻘﺎﻝ: ﻳﺎ ﺟﺎﺑﺮ ﺑﻠﻎ ﺷﻴﻌﺘﻲ ﻋﻨﻲ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭﺃﻋﻠﻤﻬﻢ ﺃﻧﻪ ﻻ ﻗﺮﺍﺑﺔ ﺑﻴﻨﻨﺎ ﻭبین ﷲ ﻋﺰ ﻭﺟـﻞ
ﻭﻻ ﻳﺘﻘﺮﺏ ﺇلی ﷲ ﺇﻻ ﺑﺎﻟﻄﺎﻋﺔ،ﻳﺎ ﺟﺎﺑﺮ ﻣﻦ ﺃﻃﺎﻉ ﺍﷲ ﻭﺃﺣﺒﻨﺎ ﻓﻬـﻮ ﻭﻟﻴﻨـﺎ،ﻣـﻦ عصی ﷲ لا ﻳﻨﻔﻌﻪ ﺣﺒﻨﺎ،ﻳﺎ ﺟﺎﺑﺮ ﻣﻦ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺬﻱ ﻳﺴﺄﻝ ﷲ ﻓﻠﻢ ﻳﻄﻌﻪ ﺃﻭ ﺗﻮﻛﻞ ﻋﻠﻴﻪ ﻓﻠﻢ ﻳﻜﻔﻪ ﺃﻭ ﻭﺛﻖ ﺑـﻪ ﻓﻠﻢ ﻳﻨﺠﻪ؟».

ﻳﻌﻨﻲ:«ﺍﺯ ﺟﺎﺑﺮﺑﻦ ﻳﺰﻳﺪ ﺟﻌﻔﻲ ﻛـﻪ ﺍﺯ ﺍﺻـﺤﺎﺏ ﺣﻀـﺮﺕ ﺍﻣـﺎﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﺍﺳﺖ: ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻔـﺖ: ﻣـﻦ ﻣـﺪﺕ ﻫﻴﺠـﺪﻩ ﺳـﺎﻝ به ﺁﻗـﺎﻱ ﻣـﺎ
ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺟﻌﻔﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺤﻤﺪﺑﺎﻗﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﻛﺮﺩﻡ ﻫﻤﻴﻨﻜﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺍﺯ ﺧﺪﻣﺖ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﻡ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﻭﺩﺍﻉ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﻤﻦ ﻓﺎﺋﺪﻩ ﺑﺮﺳﺎﻥ (ﻣﻮﻋﻈـﻪ ﻛﻦ ﻭ ﭼﻴﺰﻱ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎ) ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻱ ﺟﺎﺑﺮ ﺁﻳﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﻴﺠـﺪﻩ ﺳـﺎﻝ ﺑـﺎﺯ ﻫـﻢ
ﻓﺎﺋﺪﻩ؟ (ﻳﻌﻨﻲ ﺁﻳﺎ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻻﺯﻡ ﺑﻲ ﻧﻴﺎﺯ ﻧﺸﺪﻩﺍﻱ؟) ﮔﻔﺘﻢ: ﺁﺭﻱ ﻫﻤﺎﻧـﺎ ﻛـﻪ ﺷـﻤﺎ ﺩﺭﻳـﺎﺋﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻘﻌﺮ ﺁﻥ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻱ ﺟﺎﺑﺮ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺎﻧـﺐ ﻣـﻦ ﺳﻼﻡ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﻋﻼﻡ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﻣـﺎ ﻭ ﺧـﺪﺍ ﻫـﻴﭻ ﻗﺮﺍﺑـﺖ ﻭ ﺧﻮﻳﺸـﺎﻭﻧﺪﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺑﺤﻀﺮﺕ ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺗﻘﺮﺏ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﻣﮕـﺮ ﺑﻄﺎﻋـﺖ ﻭ ﻓﺮﻣـﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﻱ ﻭﻱ. ﺍﻱ ﺟﺎﺑﺮ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﺮﺩ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻭ ﻭﻟﻲ ﻣﺎﺳﺖ، ﻭ ﻛﺴﻴﻜﻪ ﺧـﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﻛﻨﺪ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﻧﻔﻌﻲ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ! ﺍﻱ ﺟﺎﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴـﻲ ﺍﺯ ﺧـﺪﺍ
ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺪﺍﺩ ﻳﺎ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻧﻜﺮﺩ؟ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻭﺛﻮﻕ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨـﺎﻥ ﻧﻤـﻮﺩ ﻭﺧﺪﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﻧﺪﺍﺩ؟» [امالی طوسی ص۲۹۶ح۵۸۲ المجلس الحادی عشر].

در این روایت کمی تأمل کنید کسانی که میروند بالای قبر ائمه و مدد خواهی میکنند را خطاب قرار داده میگوید: هیچ عملی باعث تقرب الی الله نمیشود مگر اطاعت الله تعالی.
همچنین وقتی میگوید چه کسی از خدا خواست و به او نداد یعنی از خدا بخواهید که بخشنده مطلق است.