در مدّت خلافت معتصم نیز مسئلۀ خلق قرآن و حمایت از عقیدۀ صحیح و مبارزه با دولت وقت، فقط به عهدۀ امام احمد بن حنبل قرار داشت؛ زیرا ایشان در زمان خود امام المحدثین و امانتدار سنّت و شریعت بودند. امام احمد به زور از شهر رقه به بغداد آورده شد، به هر یک از پاهای وی چهار زنجیر بسته بودند تا مدّت سه روز با ایشان مناظره انجام گرفت، اما وی بر عقیدۀ خود ثابت قدم بود، روز چهارم او را به قصر والی بغداد آوردند، گفت ای امام احمد شما اینقدر از زندگی خود سیر شدهاید؟ خلیفه شما را با شمشیر نمیکشد، اما سوگند خورده که اگر شما عقیدهای را در مورد خلق قرآن قبول نکنید به طور پیاپی شلاق زدهشوید و شما را در جایی محبوس میکنند که آفتاب در آنجا نباشد و سپس امام را به دربار خلیفه معتصم رساندند، در اینجا نیز به علّت پافشاری بر عقیدهاش ۲۸ ضربه شلاق زده شد، اما زدن شلاق به این صورت بود که هردو شلاق را جلاد تازه نفسی میزد و امام احمد اصابت هر ضربه شلاق میفرمود: «اعطونی شیئاً من کتاب الله او سنّت رسوله حتى اقول به»؛ «به من آیهای از کتاب خدا یا حدیثی از احادیث رسول بدهید تا من او را بپذیرم».
مقاله پیشنهادی
امام غزالی و حب جاه
در احیاء العلوم عنوانی به نام «بیان سبب کون الجاه محبوباً بالطبع حتی لا یخلو …